Wśród nich możemy odnaleźć pasjonujące opisy życia podróżniczek, odkrywczyń, zbuntowanych misjonarek. Opisany świat tym bardziej wciąga, iż nakreśla nam wielkie połacie Afryki, które dla ówczesnych kobiet pozostawały tajemnicą. Pokazuje nam kobiety niezwykle odważne przemierzające dżungle i sawannę na różne sposoby: samotnie, piechotą, na grzbiecie wielbłądów... Ale także mamy obraz kobiet, które nie zrezygnowały z życia europejskiego - pijąc w środku dżungli popołudniową herbatę. Były świetnymi logistykami: potrafiły zorganizować tragarzy, jeździć konno, polować. Kobiety opisane w książce to:
- Mary Livingstone (1821 - 1862) - towarzyszyła mężowi, Davidowi Livingstonowi, w podróżach na pustynię Kalahari i odkrywaniu rejonów Zambezi,
- Mary Slessor (1848 - 1915) - szkocka misjonarka, głosząca prawa kobiet oraz walcząca o zniesienie niewolnictwa, pionierka wolontariatu na terenach obecnej Nigerii,
- lady Juana Maria de los Dolores de León Smith (1798 - 1872) - urodzona w hiszpańskiej rodzinie, mieszkała w Południowej Afryce, gdzie miasto nazwano jej imieniem,
- Isabel de Urquiola (1854 - 1911) - towarzyszyła mężowi, Manuelowi Iradierowi, w odkrywaniu dziewiczych miejsc na terytorium dzisiejszej Gwinei,
- Alexine Tinne (1835 - 1869) - holenderska badaczka i pierwsza europejska kobieta, która próbowała przejść Saharę,
- Florence Baker (1841 - 1916) - odkrywczyni w Afryce Środkowej,
- Mary Kingsley (1862 - 1900) - angielska pisarka i podróżniczka, mająca ogromny wpływ na europejskich wyobrażeń o Afryce i jej mieszkańcach,
- Karen Blixen (1885 - 1962) - duńska pisarka, znana głównie ze wspomnień o swoim życiu w Kenii, wydanych jako Pożegnanie z Afryką,
- Beryl Markham (1902 - 1986) - Brytyjka, poszukiwaczka przygód, organizatorka safari, trenerka koni wyścigowych; stała się pierwszą kobietą, która samotnie przeleciała nad Atlantykiem ze wschodu na zachód,
- Delia Akeley (1875 - 1970) - Amerykanka, która zorganizowała kilka podróży do Afryki. Była jedną z pierwszych kobiet Zachodu, które zbadały życie Pigmejów z Zairu,
- Osa Johnson (1894 - 1953) wraz z mężem, Martinem, dokumentowali życie rdzennych mieszkańców i przyrodę Oceanii, Borneo oraz Wschodniej i Środkowej Afryki; ich filmy służą jako zapis kultur, które już nie istnieją.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.